Sonja Cabalt werkt in diverse disciplines en houdt daarnaast erg van muziek en geschiedenis.
In onze post-industriële, door digitale (re)productie, snelheid en gelijktijdigheid gedomineerde samenleving werkt ze juist met trage processen en ambachtelijke technieken. Door een tactiele benadering speelt de ‘huid’ van het werk een belangrijk rol. Ze onderzoekt en experimenteert met uiteenlopende soorten materialen en ontwikkelt poëtische, vervreemdende werelden. Groeiprocessen, aftakeling en verval vormen een rode draad in haar werk. Vaak is er een een balans tussen aantrekking en afstoting.
De tentoonstelling Onder de huid in het Wevershuisin Leiden geeft een klein overzicht van haar werk en is zowel toegepast als autonoom. Per ruimte wordt er een serie werken gepresenteerd, bestaande uit porselein, vilt en gemengde technieken.
Denk je dat je overal aan gedacht hebt, staat het blog leeg gepubliceerd. Dat heb ik nu goedgemaakt.
Normaal gesproken blog ik op woensdag, maar die dag was al bezet, dan krijg je dit.
Niet erg veel te melden.
Het is natuurlijk al heel veel keer voorbij gekomen, maar ook ik begin erover, het Textiel Plus Festival in Den Bosch. Dat gaat donderdag van start, wat inhoud dat er woensdag opgebouwd gaat worden, dus volop in de voorbereidingen.
Natuurlijk staat Vezel er, op standnummer 44. Hartstikke leuk als jullie even bij ons aankomen voor een praatje, een stoel of om even lekker te bladeren... een abonnement afsluiten kan natuurlijk ook.
De mogelijkheid om verschillende vrijwilligers te zien en werk wat in Vezel te zien is geweest, zoals onderstaand werk.
Detail Mikado karaag van naaldvilt Elly van Elp - Bosscha
Zelf ben ik er ook, zowel in de stand van Vezel, als actief bij het Verfcollectief op het Textielplein. Het beloven gezellige, drukke dagen te worden en ik hoop veel bekenden te begroeten.
Nu gauw verder met inpakken en lijstjes afwerken....
Tot ziens op donderdag14, vrijdag 15 of zaterdag 16 november 2019 in de Brabanthallen in Den Bosch!
Vandaag is het mijn beurt om iets voor Textielplatform te schrijven en laat het net 11 november zijn. Sint Maarten! Ik kan erg genieten van dit feest. Het feest van het delen maar vooral van zingende kinderen, met eigen gefabriceerde lampionnen, die langs de deuren gaan in de hoop op een snoepje. De tijd dat ik mijn kinderen kon of moest helpen is alweer voorbij maar het let me niet om nu een eigen lampion te maken.
Een poos geleden zag ik een beschrijving van een lampion in Vilt nr. 46 uit 2016. Regio Noord Holland en Flevoland van de ViltKontaktGroep hadden er een regiodag aan besteed en nodigden anderen uit om het ook eens te proberen. Ik neem de uitdaging aan!
Het begin was makkelijk, precies zoals in de beschrijving staat maar dan....
Een paar uur verder en wat wol armer moet ik toegeven dat het inderdaad een zweet project is. Ik heb lontwol gebruikt wat ook niet zo'n goed idee is. Naald en draad zullen mijn redders in nood zijn. De volgende keer ga ik bubbeltjesplastic als mal gebruiken, mijn mallen zijn te stug. Maar ik ga het zeker nog eens proberen!
Er zijn natuurlijk meerdere wegen naar een gevilte lampion. Maar dit is het eindresultaat voor nu:
In de expositie 'Van object naar verzameling - van verzameling naar object' in Museum de Kantfabriek worden verzamelingen uit het depot getoond. De afgelopen 10 jaar is er veel textiel geschonken. Hierdoor zijn eigen collecties ontstaan van bijvoorbeeld doopjurken, theemutsen en naaikistjes. Een bijzondere verzameling is de kinderkleding van de familie van Rechteren-Limpurg van kasteel Rechteren in Dalfsen.
Het bezoek aan Museum de Kantfabriek te Horst was weer ontzettend interessant.
Voor kantliefhebbers waren mooie stukken , kragen, waaiers, van klos- en naaldkant te zien. de" sokwezentjes", waren indrukwekkend, eenlingen waren zo in elkaar gedraaid dat het mensjes leken met ieder een eigen houding, als groepjes samengeschoold, mooi tentoongesteld. De tentoonstelling 'Van object naar verzameling - van verzameling naar object', doet zijn naam eer aan, er was veel te zien, interessant waren de weefsels, zeer fijn met afbeeldingen van oude gravures, Ook de laatjes moet u niet missen.
Magische Motieven zijn een rekenkundige ontwerpmethode uit Letland voor het maken van geometrische motieven met behulp van magische en Vedische vierkanten. De vele mogelijkheden tot variatie bieden een goed uitgangspunt om creatief te zijn. Nóg leuker wordt het als je de motieven combineert met andere coderingen zoals morse en braille waarmee je boodschappen kan verstoppen in breiwerk.
Moeilijk is het leren maken van Magische Motieven zeker niet. Ervaar zelf hoe leuk het is om geheime boodschappen te verwerken in je breiwerk en een persoonlijk tintje te geven aan al je handwerk. Je kunt meteen aan de slag met de breipatronen waarin je de motieven die je zelf maakt, kunt opnemen als geheime boodschap die diepere betekenis geeft aan je breiwerk.
Hoe? Carla Meijsen van The Dutch Knitters schreef hier een boek over. Het heet Magische Motieven en is verkrijgbaar via de website van de Dutch Knitters maar waarschijnlijk ook in brei- en boekwinkels.
Van 14 t/m 16 november vind in de Brabanthallen in Den Bosch weer het Textiel Plus Festival plaats.
Op zaterdag 16 november, om 14.30 uur is er een theatervoorstelling rondom weefkunstenaar Peter Maria onder de noemen ONEVEN:
[ɔnˈevən] / ONEVEN
Wat er uit je handen komt, zit in jouw hoofd als kunstenaar. Als toeschouwer kijk je slechts in de spiegel van je eigen ziel.
Dat kan anders. In lange gesprekken trok schrijver Romheen de woorden uit het hoofd van weefkunstenaar Peter Maria R en maakte er met de band La Zona muziek van. De filmsters van Triggerfilm gaven het een gezicht, et voilà; [ɔnˈevən] / ONEVEN.
Een voorstelling waarbij je verder kunt kijken dan jouw eigen spiegelbeeld.
[ɔnˈevən] / ONEVEN wordt gemaakt door:
Peter Maria - weefkunst
Romheen – woorden
La Zona – muziek
Triggerfilm – beeld
De voorstelling ONEVEN bestaat uit film, woord, muziek en een expositie van 7 weefwerken.
Over Peter Maria
[ɔnˈevən] / ONEVEN
Oneven, normaal 6 letters wordt in de fonetische schrijfwijze [7] tekens door de toevoeging van de apostrof. Het werk en het leven van Peter Maria is in veel opzichten oneven. Dat beide doopnamen uit 5 letters bestaan lijkt geen toeval. Oneven aantal draden, banen, kleuren, voorliefde voor drieluiken, cijfers als 3, 7 en Peters favoriete nummer 21 zijn een bewuste keuze en zorgen voor asymmetrie. Zijn voorliefde voor alles wat oneven is, in de zin van oneffen, komt tot uitdrukking in technieken als vervilten, krassen, scheuren (rafelranden), branden, gaten maken, oxideren, deuken, breken en/of het gebruik van materialen die aangetast zijn omdat ze buiten lagen. Het staat voor Peter Maria symbool voor het leven waarin ware schoonheid ligt in het accepteren van het oneffene, het imperfecte. Zo zijn het de krassen op je ziel en de rimpels in je huid die je een mooi en uniek, doorleefd mens maken.
Even ergens tijd voor nemen of je juist laten gaan in het on-even? Dit zoeken naar onthaasting en verstilling is verder een thema in het werk en het leven van Peter.
Zaterdag 16 november 2019: 14.30 uur (ca. 45 min.)
Textiel exposities
Ik begin met twee textiel exposities die ik de komende tijd wil bezoeken.
Allereerst de expositie van Pauline Nijenhuis bij het Centrum Beeldende Kunst in Emmen . In haar textiele schilderijen verbeeldt Pauline Nijenhuis snelheid in een zeer arbeidsintensieve en tijdrovende techniek. Volgens het verhaal in de kunstkrant 'zoekt ze de verstilling op, misschien in een stil protest tegen de duizelingwekkende versnelling'.
In Museum Rijswijk exposeert Marielle van den Bergh met werken van formaat waarin textiel en keramiek is verwerkt.
Textiel en Klei, het item wat mij mateloos intrigeert en waar ik ook af en toe mee bezig ben. Soms lukt het, maar heel vaak niet en daarom wil ik graag zien hoe Marielle van den Bergh dit toepast.
TextielPlus festival
Dit keer heb ik niet meegedaan aan de wedstrijd. De ideeën waren er wel, maar de tijd ontbrak. Uiteraard ga ik er wel naar toe. De groep Zoo-Tex waar ik lid van ben richt een expositie in en natuurlijk ga ik ook even bijpraten bij de stand van mijn Quiltersgilde op het textielplein. Op het textielplein presenteren de textielverenigingen zich en dit keer staat het in het teken van het komende Textiel Festival in Leiden. Bij het Quiltersgilde staat het vooral in het teken van de 500 engelenvleugels. Het samenwerkingsproject van het Quiltersgilde en de kunstenaar Fleur van den Berg voor het texielfestival.
Jullie komen toch ook een vleugel inleveren of tijdens de beurs er één maken? Maar ook ander werk kan aan de demonstratietafels getoond worden of nog leuker, aan gewerkt worden. En natuurlijk nodig ik niet alleen de quilters uit. Het textielplein is er voor iedereen en interactie tussen de leden van de verenigingen is juist zo reuze leuk en inspirerend.
Werk aan de winkel
Naast al die leuke activiteiten moet er ook nog gewerkt worden. Voor het QuiltFestival ben ik op dit moment wel heel erg aan het freubelen. Knikkers bind ik in organza. Daarna zet ik het bindsel een half uurtje boven de stoom en als het afgekoeld is peuter ik de knikkers weer uit de organza. Het is een geduld werkje, maar het resultaat mag er zijn.
Hartelijke groet,
Jo Huijsman, namens het Quiltersgilde
WEEFNETWERK is een van de textielverenigingen op
hetTextieldoeplein
aan het driedaags Textiel Plus Festival (voorheen
Handwerk en Quiltdagen) 14 t/m 16 november 10-17 uur Brabanthallen Hal 7,
Diezekade 2, ‘s-Hertogenbosch
Textielgroep WEEFGEIN presenteert, een brede collectie werken gebaseerd op bovengenoemd thema.
Slijtage van materialen, lichaam en wrijving in de samenleving worden o.a.met schuurpapier, zeep, oude postzakken en spijkerbroeken ingezet om dit thema haar glans te geven.
De textielgroep WEEFGEIN bestaat uit: Renée Campagne, Michelle Henar, Els van Beurden, Fried van Beurden, Carla Scholten, Mirjam Claeys en Kora Spoelder.
Met veel enthousiasme zijn de leden bezig geweest met weven, vilten, verven, etsen, zagen, naaien, zilver, koper en papier bewerken.
