Quiltnieuws, TextielPlus en nog veel meer!

Met plezier heb ik  Pinksterzondag de tijdschriften gelezen.
In het Quiltnieuws van het Quiltersgilde allemaal  gezellige verhalen en in TxP (Textiel Plus) prachtige verhalen over weefkunst.

Hoewel er nog steeds geen uitjes zijn, vliegt mijn tijd. Mei met heel mooi weer, maar zonder het mooie Textielfestival is alweer voorbij. Ik heb het festival heel erg gemist en kijk nu uit naar de herkansing in 2021. Vandaag is het alweer juni, helaas zonder het Quiltfestival waar ik mij ook zo op heb verheugd.

Maar de  dagen zijn een aaneenschakeling van mooi weer en dat maakt veel goed. Daardoor heb iknvolop de gelegenheid om buitenfoto's  te maken van nieuw werk.

Helemaal volgens de planning is ook het werk voor het Quiltfestival klaar. Het staat nu in de kamer opgesteld. De komende week gaat het voor een fotosessie mee naar buiten. Daarna ga ik het zorgvuldig in pakken en moet het wachten tot 2021.

Zolangzamerhand is er ook weer wat meer toegestaan. Vanaf 2 juli exposeert het kunstcollectief Diversity  (waar ik lid van ben) in het Rensenpark Emmen. Het Rensenpark is het voormalige terrein van het Noorder Dierenpark dat eind 2015 verhuisde naar een nieuwe locatie. Het terrein is nu een creatief park waar steeds iets nieuws te beleven is. Een verrassende ontmoetingsplaats voor initiatieven rond kunst, cultuur en innovatie. De galerie wordt beheert door het CBK (Centrum Beeldende Kunst) Dit keer geen opening met toeters en bellen, maar wel een fantastische locatie waar wij heel blij mee zijn. De tentoonstelling is tot 13 september te bezichtigen. Voor mij is er dus in juni nog wel even wat voorbereidend werk te doen.

Nog een fijne Pinkstermaandag en
namens het Quiltersgilde een hartelijke groet,
Jo Huijsman

Festival of Quilts - Birmingham - oproep voor een virtuele wedstrijd 2020

eerste prijs 2019

Omdat het Festival of Quilts in Birmingham dit jaar niet doorgaat heeft de organisatie iets nieuws bedacht. Zij willen niet dat de quilters deze happening helemaal missen, dus is er toch een wedstrijd met digitale inzending, beoordeling en expositie.

Er is nog nooit een beter moment geweest om een quilt te maken. In alle rust door de coronamaatregelen een quilt maken ! Meedoen met de wedstrijd zonder het gedoe van het opsturen met de post, zoals we van voormalig deelnemers wel horen.
Het Festival of Quilts organiseert al 17 jaar Europa’s grootste quiltwedstrijd en is meestal een van de grootste showattracties van de show, met meer dan 800 inzendingen.
Dit jaar geen live show, maar wel een digitale expositie en kans op publicatie in een magazine.

Zoals gebruikelijk zijn er 12 categorieën om uit te kiezen:
Beginnende Quilts;
Art Quilts,
Traditionele Quilts,
Hedendaagse Quilts,
Moderne Quilts,
Groeps Quilts,
Quilt gemaakt door 2 personen,
Figuratieve Quilts,
Miniatuur Quilts,
Quiltcreaties,
Jonge Quilters
Europese Quilt Association – inzenden voor de internationale groep van EQA.

Klikken op bovenstaande link geeft de omschrijving wat er onder die categorie valt. Het is heel belangrijk dat je deze definitie goed leest. Zie eventueel de voorbeelden van eerdere winnaars die bij iedere categorie te vinden zijn.

De foto’s van de quilt moeten ingestuurd zijn voor middernacht 3 juli 2020. De exacte formulering van de regels voor deelname kun je hier vinden. Klik om je rechtermuisknop en vertaal de tekst in het Nederlands. Soms is dat door de vertaling wat krom geformuleerd maar je snapt wel goed wat ze bedoelen.

De kosten voor deelname zijn £ 16 (£ 14 voor leden van het Quiltersgilde). Dit bedrag is per inzending verschuldigd.

Kijk als je geïnteresseerd bent verder op de website van het Quiltersgilde!

Vlinder sofa

Hella Jongerius is een internationaal bekende ontwerpster die ook graag werkt met textiel.
Het filmpje geeft een indruk van haar werkproces

Opruimen ....

Wat doe je in deze uitzonderlijke tijd? Juist, opruimen. Iets waar ik al heel lang tegenaan heb zitten hikken, maar wat heel erg noodzakelijk was.

Je weet niet hoeveel tijd er verloren gaat met zoeken. Zoeken naar iets wat je nodig hebt, wat je zeker weet dat je hebt, maar niet kan vinden op de plaats waar je het verwachtte.

Balen. Dus nu even de schouders er onder gezet en begonnen met opruimen van de hobbykamer. 

En, enkele weken later kom je tot de ontdekking dat je je eigenlijk een beetje moet schamen. Minstens voor 200 jaar aan garen in voorraad en dan hoef ik er niets bij te kopen. Van alle verschillende soorten scharen die er bestaan, minstens twee exemplaren in de kast, want de ene kon je niet vinden of wist je niet meer dat je die had en je had hem echt nodig voor dat werkje, dus een andere aangeschaft. Echt decadent. Als ik er straks niet meer ben ( duurt hopelijk nog heel lang) dan hebben de dames van de LOKKertjes een hele kluif om alles te ordenen voor de verkoop tafel van tweedehands spullen.

Maar, wat er ook gebeurde, het begon weer te kriebelen. Ik had een doosje en daarin gooide ik allemaal garens in grijze tinten, zo mooi. En het textielfestival duurt nog een jaar, dus……tijd genoeg voor nog een waaier.

Ik had in een boek een artikel van Martine Bruggeman gezien met een prachtige foto van een waaier, ontwerp van haar hand. Ik heb natuurlijk gelijk aan haar gevraagd waar ik dat ontwerp kon vinden. Nee, dat was niet gepubliceerd maar ze had wel eens een boekje uitgebracht met waaier patronen. Ik heb heel veel moeite gedaan om dat boekje te kopen en was heel blij dat het in de brievenbus lag. Maar, bij het opruimen van de boekenplanken in de kast….. u raadt het vast. Het boekje had ik al. Geeft niet, kan ik het ene gebruiken als patroon!

Liesbeth van Loo

LOKK

Chinese Lotus Schoenen

Chinese Lotus schoenen werden vroeger in China gedragen in de tijd dat de voeten van kleine meisjes werden ingebonden om ze klein te houden. Kleine voeten waren lang een schoonheidsideaal in vooral rijkere families en natuurlijk moesten daarvoor bijzondere schoenen worden gemaakt.

TRC heeft in 2018 een tentoonstelling gehad over deze vaak prachtig bewerkte schoentjes.
Van die tentoonstelling hebben ze nu een digitale expositie gemaakt die je hier kunt bekijken.
Je kunt er lezen over de geschiedenis van deze schoentjes, hoe ze gemaakt werden, en er zijn ook heel wat foto's te zien.

En vanaf 2 juni kun je in Leiden ook weer bij TRC terecht voor het live bekijken van de huidige tentoonstelling over American Quilts.! Het corona-regime dat ze gebruiken staat op hun website.

Red het Klederdrachtmuseum

Vier jaar geleden werd het Klederdrachtmuseum opgericht. Inmiddels heeft het zijn bestaansrecht bewezen. Het is het enige museum waar alle Nederlandse streekdrachten worden tentoongesteld. Dit erfgoed verdient een toekomst. Mag het museum op uw donatie rekenen? Zonder hulp moet het sluiten!
Het museum is gehuisvest in een prachtig zeventiende-eeuws pand aan de Herengracht, midden in Amsterdam. Het is een stichting met ANBI-status en een Raad van Toezicht. Sinds 2017 is het opgenomen in het Museumregister,waardoor het museum met de Museumkaart en met de Amsterdamse Stadspas voor minima gratis te bezoeken is. Er werken meer dan 25 mensen, grotendeels zeer betrokken vrijwilligers.

Het had het jubeljaar moeten worden: 2020. Vier jaar geleden is het Klederdrachtmuseum in een 17de eeuws grachtenpand aan de Herengracht in Amsterdam opgericht als zelfstandige stichting zonder subsidies. Het is op eigen kracht gegroeid naar 25.000 bezoekers in 2019, afkomstig uit binnen- en buitenland.
De inkomsten zijn gestopt, er zijn geen personeelskosten, omdat met vrijwilligers wordt gewerkt. Ook al mogen de musea straks weer open, de inkomsten zullen in 2020 en 2021 laag zijn door de langzame opstart en groei van bezoekers.In de eerste 4 jaar van de opbouwfase was er nog geen financiële ruimte om een buffer op te bouwen om zo de komende tijd, zonder inkomsten, de vaste kosten (huur etc.) te kunnen blijven betalen. De meeste regelingen en overheidssteun zijn er alleen voor de reeds (door gemeente en/of Rijk) gesubsidieerde instellingen. Niet voor musea die met eigen geld en op eigen risico dit hebben opgezet. Voor de oprichting van het museum is in 2015 een lening afgesloten bij Qredits. Triodosbank, de zakelijke bank van het museum, verleend geen steun omdat er geen zakelijk krediet bij hen is afgesloten.

De nood is erg hoog. Er is meer dan € 100.000,- nodig om door deze periode te komen. Zonder financiële steun kan het museum niet blijven bestaan en is het genoodzaakt om op korte termijn de deuren te sluiten.

Het crowdfundingplatform ‘Voor de Kunst’ heeft het mogelijk gemaakt dat culturele instanties ook een actiecampagne kunnen opzetten zonder dat daar een specifiek project aan is verbonden. Het Klederdrachtmuseum is op 7 mei gestart met de actiecampagne en hoopt hiermee het museum open te blijven houden.

Voor de donateurs zijn er leuke tegenprestaties bedacht van de Kotomisi catalogus tot aan het op naam zetten van een expositieruimtes waarbij de donateur en 25 gasten exclusief het museum een avond krijgt met een speciaal programma waarbij we de kamer feestelijk gaan ‘openen’.

Wanneer de Corona maatregelen het weer toelaten, organiseert het Klederdrachtmuseum een feestelijke bijeenkomst voor de donateurs om iedereen te bedanken.
Ga hier naar de actie: Crowdfunding Voor de Kunst ‘Red het Klederdrachtmuseum’
Voor meer informatie kan u contact opnemen met Jolanda van den Berg via info@hetklederdrachtmuseum.nl

Zeven weken lockdown

De lockdown duurt voort maar ik vind het niet zo heel erg, er liggen nog zoveel projecten op me te wachten. Neem bijvoorbeeld een zak bruine wol, die hangt al een jaar om de hoek bij de keukendeur. Weggooien of niet? Zouden er motteneieren in zitten? Ik maak gebruik van een ketel met nog heet water (eventuele motten zijn nu wel dood) en in de felle zon is de wol snel droog. Ik besluit er meteen iets mee te doen. Ik heb geen zin om te kaarden, dus dan maar prikken en voor mijn verbaasde ogen komen deze dames tot leven.

Ik heb niet veel ervaring met naaldvilten, ik gebruik de viltnaalden meer als hulpstuk bij het natvilten, maar na heel wat uren prikken, begrijp ik waarom naaldvilters er zo verslaafd aan zijn. Ik ben helemaal zen maar ook moe en dan gaat het mis. Een dame heeft een stukje gebroken naald in de buik en in de neus en de staart wil niet lukken. Helaas. Morgen is weer een dag.
Weer wat geleerd!

De geprikte staart blijft me vertellen dat het geen staart is maar een gezicht en dan ontstaat dit poppetje. Nu moet ik wel goochelen met de laatste restjes wol maar er is weer een tas leeg! 

Oliva Garcia

ViltKontaktGroep